Bir adım… Bazen bir hayatı değiştirebilir.
Yeniden Yürümeyi Öğrendim – Ama Aslında Hayata Yeniden Başladım.
Ben Sara. Hatay, Antakya’da yaşıyordum. 6 Şubat sabahı her şey bir anda değişti. Enkaz altında 3 gün boyunca karanlıkta, soğukta ve korku içinde kaldım. Babamı ve iki kardeşimi kaybettim. O an sadece bir bina değil, bütün dünyam yıkıldı. Adana Şehir Hastanesi’nde 2,5 ay tedavi gördüm. Sol bacağım diz üstünden ampute edildi. Daha sonra İstanbul’a geldik. Koltuk değneğiyle yürümeye çalıştım ama nereye gidersem gideyim, eksikliğimle değil, acımla anıldım. Ailemin yanında bile rahat olamıyordum, odama çekiliyor, kendimi saklıyordum. Fiziksel yaralarım kadar, içimde açılan yaralar da derindi.
1,5 yıl önce Mülteciler Derneği’nin rehabilitasyon merkezi ’ne başvurduğumda hâlâ kırgındım… ama bir yerlerde içimde bir umut kalmıştı. 30 seans fizik tedavi, masajlar, duyusal egzersizler, psikoterapi, sabırla yürütülen bir süreç… Limbfit ve Mülteciler Derneği’nin desteğiyle protez bacağım hazırlandı. İlk adımımı attığımda gözyaşlarımı tutamadım. Çünkü o sadece bir adım değildi. Hayata “ben buradayım” deme cesaretimdi.
Şimdi, her sabah protezimi takıp okula yürüyorum. Kimseye ihtiyaç duymadan, başım dik bir şekilde. Bugün hâlâ kayıplarımın acısını taşıyorum, ama artık yalnız değilim. Benim sureci takip eden profesyonel ekipleri sayesinde yeniden yürümekle kalmadım, yeniden umut etmeyi, yeniden gülümsemeyi öğrendim. Şimdi başka Sara’lar umut olmak istiyorum. Çünkü biliyorum: En karanlık anlarda bile, bir ışık yanabilir. O ışık siz olabilirsiniz. Bacağımı kaybettim. Ailemi kaybettim. Ama umudumu kaybetmedim.”
Mülteciler Derneği ve Limbfit sayesinde yeniden yürümeyi ve yeniden yaşamayı öğrendim.
Umut dolu bir geleceği destekleyin. Sara gibi yeniden yürümeyi bekleyen yüzlerce çocuk var.